Disa vargje për Pavarësinë e Kosovës

 

Serbisë i ikën vëllezrit

Edhe kushërinjte e parë

Duan të rrinë me Kosoven

Që s’jane as soj’e as farë..

 

I la vetem Mali i Zi

Me shekuj në dashuri

Kërkojnë nga shqiptaret

Qe t’u bejne shoqeri..

 

Miqësine po ta doni

Beni mire te na uroni

Fjale te mira te na thoni

Ashtu siç e do gjitoni

 

Ato që s’i thoni ju

Do i thote bota mbare

Gjithë ata që na duan

Anë’e’mbanë shqipëtarë

 

Një urim në zemër kemi

Ta gezojmë pamvaresine

Nëse duam veten, vendin

Do jet fat per kombin tim

 

Ndershmëria e dashuria

Mos te zgjas vetem nje dite

Korrupsioni e harbutria

Mos sundoftë vit për vit

KOSOVES

 

Pengu me i madh i kohes

Shqipetarja-Kosove

Lume i pashtershem lotesh

Mes te shurdheres bote.

 

C’u perpoqen te te c’benin

Ne materie dhe ne shpirt

Mos e kishe tendin zerin

Asnje gen shqipetarisht.

 

S’ishin fqinj, i bere fqinj

Sllavoserbet e barbarise

S’ishin miq, i bere miq

Zuzarmiqt’ e pabesise…

…..

Durimmadhja shekullore

Po vjen dita e bekuar

Dhe ne harten e kesaj bote

Te kesh emrin e nderuar.

* * *

Lokja ne diten e pavarsis

 

17 shkurt o dit e madhe qe na dhe nje drit te bardhe

qe trishtove shum armiq e qe mblodhe shum e shum miq

 

Me kok lart te ngritur nga qjelli lokja thoshte

o zot qe na dhe drit zgjoi shpirtat e ren per ket dit

 

Zot ne ty patem besimin zot nga ti morrem shperblimin

fal u qoft gjaku i djemve te mi qe dhan jeten per liri

 

Me lot nfaqe lokja brohoriste kosov medvegj shqipri qameri

lete gzohet mbar kombi shqiptar an e mban botes mbar .

Pavarsia na erdhi

 

Po gëzohet plaku

Gëzohet fëmija,

E zhgënjyer mbeti

Shtriga plak Serbia.

 

Feston kombi ynë

feston shqiptaria,

pas shum shekuj pritje

na erdhi Pavarsia.

 

Krenohu me bijt e tu

O’Kosovë heroine

bijt e tu më të mirë

të bënë sot të lirë.

 

Sa trima na vdiqën

të tjerët na i vranë,

që të jeshë krenare

Ata dëshmorë ranë.

 

Dëshmorë ra

burërisht më i pari,

trim mbi trima

Adem Jashari.

 

KRENOHET KOSOVA

 

Krenohet sot Kosova

krenohet shqiptaria

të rojë kombi ynë i lashtë

t’i rojë me shekuj

Kosovës pavarsia.

 

Po kremton Kosova

pranë sajë Maqedonoia,

Hoti plava ,Gucia

presheva dhe Çamëria.

 

Të punojmë e të mësojm

Se punët po shkojn mbar

ta bëjmë realitet

bashkimin gjithkombëtar.

 

Urime pavarsia

O’Kosova nënë,

E festofshim këtë ditë,

Sa të ketë diell e hënë.

THIRRJE PËR BASHKIM

 

Ojë Lahutë vegël shqiptare,

Të jeshë e fortë sa këto male,

Qe të perdor ty plakë e i rijë,

Të bajnë thirrje për liri.

 

Të gjithë ne me nji za,

Të bajmë thirrje hiqë pa nda,

Me lahutë dhe ***teli,

Ti bashkojmë pleq e të rijë.

 

Mesues tanë dhe Profesora,

Letë bashkohen nepër shkolla,

Të punojnë si e do koha,

Që lirinë ta gxojë Kosova.

 

Hogjallarë dhe Priftrinjë,

Nepër kisha dhe gjamijë,

Në faltore në predikimë,

Të punojmë për bashkimë.

 

Të gjithë së bashku në kohë të rej,

Nën nji Kombin mandej fenë,

Ketë liri ne ta ndertojmë,

Mandej fenë ta predikojmë.

 

Katundarë dhe qytetarë,

Ta bashkojmë gjithë kombin mbarë,

Leta dinë plakë dhe i rijë,

Pa bashkimë ska liri.

P R E S!

 

Pres me ankth e pres me shprese

Te degjoj hyjnoren fjale

Qe perjetesisht do mbese

Trashegim ne cdo shqiptar.

 

Cilen sekonde te minutes

Do degjoj: PAVARESI?

Dhe nga shpirti tim lutes

Do them:Rrofsh, moj Perendi!

 

Cilen minute te ores

Do degjoj PAVARESINE

Edhe dheut te Kosoves

Te shijoj shqiptarine?

 

Cilen ore te dites

Mevetesia do firmoset?

Zot, afroje ket’ cast prites

Per nje komb, qe t’pergjerohet!

 

Cilen dite te vitit

Me i plote do jesh ATDHE?

Te therras me forcen e shpirtit

Te ndritte shpirti, Skenderbe!

 

P R E S!

 

Pres me ankth e pres me shprese

Te degjoj hyjnoren fjale

Qe perjetesisht do mbese

Trashegim ne cdo shqiptar.

 

Cilen sekonde te minutes

Do degjoj: PAVARESI?

Dhe nga shpirti tim lutes

Do them:Rrofsh, moj Perendi!

 

Cilen minute te ores

Do degjoj PAVARESINE

Edhe dheut te Kosoves

Te shijoj shqiptarine?

 

Cilen ore te dites

Mevetesia do firmoset?

Zot, afroje ket’ cast prites

Per nje komb, qe t’pergjerohet!

 

Cilen dite te vitit

Me i plote do jesh ATDHE?

Te therras me forcen e shpirtit

Te ndritte shpirti, Skenderbe!

 

Me ne fund Kosove e dashur

mjekim u dhe plageve te marra

keshtu dore per dore te kapur

do ta nisim nga e para

 

Kete dite sot do ta festojme

se bekoi fatin me mbaresine

ndaj nga zemra te urojme

gezuar KOSOVE PAVARSINE

 

Nga jete e mot dua te degjoj,

per ty vec gezim e lumturi.

Zemra gjithmone te kendoje

se je bija e Nenes Shqiperi.

Ngadhnjim i LIGJSHEM– 17 shkurt 2008

 

Kosove moj halle madhe

Mes balkanit si sorkadhe,

Vezllushem te lindi dielli

Pas luftera liria te erdhi.

 

Me ne fund ti motra ime

Shpetove nga hidherimet,

Sot zonje, si nje zambak

Pavarsia t’shkon per shtat.

 

Bota mbar’ te dhe bekimin

Se lejoj me tej krimin

Serbit shqa nje dhelparak

Qe si shkonte as per shtat.

 

Kete her’ miqte e vertete

Vetem jo, ty nuk te lane,

Kukuvajkes millovicjane

Ia vune kufirin prej thane.

 

Sorkadhe rilindur moter

Shpine per shpine riji motres,

Gjithnje bashke ne nje voter

Ngrini lart nderin para botes.

Poezi kushtuar Pavarsisë së kosovës

 

Nuk po mund të besojë

O baca Adem

Se më në fund nuk u shkojë

As gjaku

As mundi,

Bashkimi po vjen.

 

Sa të ri e reja

Për ty u flijuan

Për ty u maltretuan

Nga gjiri yt i larguan

Sot erdhi koha

Për t'u kthyer

Pavarsin e Kosovës

Për ta festue.

 

Urime popull urime

Moj Kosova jonë

Drejtë Bashkimit Kombëtar

Ne do të marshojm.

Përhapja e gjuhës shqipe

 

Shqipja flitet sot nga më se gjashtë milionë vetë në Republikën e Shqipërisë, në Kosovë, në viset shqiptare të Maqedonisë, të Malit të Zi, të Serbisë jugore, si dhe në viset e Çamërisë në Greqi. Shqipja flitet gjithashtu, në ngulimet shqiptare në Itali, në Greqi, në Bullgari, në Ukrainë, si dhe në shqiptarë të mërguar në viset e ndryshme të botës para Luftës se Dytë Botërore dhe në këtë dhjetëvjeçarin e fundit.

 

Gjuha shqipe mësohet dhe studiohet në disa universitete dhe qendra albanologjike në botë, si në Paris, Romë, Napoli, Kozencë, Palermo, Leningrad, Pekin, München, Bukuresht, Selanik, Sofie etj.

 

Studimet për gjuhën shqipe

 

Gjuha dhe kultura e shqiptarëve, lashtësia dhe karakteri origjinal i tyre, kanë tërhequr prej kohësh vëmendjen e studiuesve të huaj dhe shqiptarë që në shekullin XVIII dhe më parë. Në mënyrë të veçantë, gjuha, historia dhe kultura e shqiptarëve, tërhoqi vëmendjen e botës gjermane. Me të u mor edhe një filozof i madh, siç ishte Gotfrid Vilhelm Lerbnitz, që punoi një shekull para lindjes së gjuhësisë krahasimtare. Ai mendonte, se studimi krahasues i gjuhëve ishte themelor për të ndërtuar një histori universale të botës, për ta kuptuar dhe për ta shpjeguar atë. Në disa letra, qe ai i shkruante një bibliotekari të Bibliotekës Mbretërore të Berlinit, në fillim të shekullit XVIII, shprehet edhe për natyrën dhe prejardhjen e gjuhës shqipe dhe pas disa luhatjeve, arriti në përfundimin, se shqipja është gjuha e ilirëve të lashtë.

 

Megjithatë, studimet shkencore për gjuhën shqipe, si dhe për shumë gjuhë të tjera, nisën pas lindjes së gjuhësisë historike-krahasuese nga mesi i shekullit XIX. Një nga themeluesit e kësaj gjuhësie, dijetari gjerman Franz Bopp, arriti të provonte që në vitin 1854, se shqipja bënte pjesë në familjen e gjuhëve indoevropiane dhe se zinte një vend të veçantë në këtë familje gjuhësore. Pas tij, studiues të tjerë, si G.Meyer, H.Pedersen, N.Jokli, studiuan aspekte të ndryshme të leksikut dhe të strukturës gramatikore të gjuhës shqipe. G.Meyer do të hartonte që në vitin 1891 një Fjalor etimologjik të Gjuhës shqipe (Etymologisches Wörterbuch der albanesischen Sprache, Strasburg 1891), i pari fjalor i këtij lloji për shqipen. Përveç këtyre, një varg i madh gjuhëtarësh të huaj, si F.Miclosich, G.Weigand, C.Tagliavini, St.Man, E.Hamp, A.Desnickaja, H.Ölberg, H.Mihaescu, W.Fredler, O.Bucholtz, M.Huld, G.B.Pellegrini, etj. kanë dhënë kontribute të shënuara për studimin e historisë së gjuhës shqipe, të problemeve që lidhen me prejardhjen e saj, me etimologjinë, fonetikën dhe gramatikën historike, si edhe në studimin e gjendjes së sotme të shqipes.

 

Ndërkohë, krahas studimeve për gjuhën shqipe të albanologëve të huaj, lindi dhe u zhvillua edhe gjuhësia shqiptare. Ajo i ka fillimet e saj që në shekullin XVII, kur Frang Bardhi botoi të parin fjalor të gjuhës shqipe “Dictionarium Latino-Epiroticum” (1635). Gjatë Rilindjes Kombëtare u botuan disa gramatika të gjuhës shqipe. Kështu, në vitin 1864, Dhimitër Kamarda, një nga arbëreshët e Italisë, botoi veprën “Laggio della grammatica comparata sulla lingua albanese”, Livorno 1864, vëll.II “L’Apendice al saggio dalla gramatica comparata sulla lingua albanese”, Prato 1866. Më 1882, Kostandin

 

Kristoforidhi botoi “Gramatikën e gjuhës shqipe” dhe më 1806, Sami Frashëri botoi “Shkronjëtoren e gjuhës shqipe”, dy vepra gjuhësore të rëndësishme të shekullit XIX për gramatologjinë e gjuhës shqipe. Nga fundi i shekullit XIX, Kostandin Kristoforidhi përgatiti edhe një “Fjalor të gjuhës shqipe”, i cili u botua në vitin 1904 dhe përbën veprën më të rëndësishme të leksikografisë shqiptare, që u botua para Luftës se Dytë Botërore. Në vitin 1909, botohet Fjalori i shoqërisë “Bashkimi”.

 

Pas shpalljes së Pavarësisë, u botuan një varg gramatikash dhe fjalorë dygjuhësh, për të plotësuar nevojat e shkollës dhe të kulturës kombëtare. Në fushën e gramatikës u shqua sidomos Proff. Dr.Aleksandër Xhuvani.

Shkolla e Mesme e Lartë “17 Shkurti”

Kastriot